Άλλα τραγούδια..

Μετά από το χάραμα, συνέχιζα να γράφω, όταν πιεζότανε το μέσα μου. Τα τελευταία χρόνια δεν έχω κάτι καινούριο. Ίσως επειδή βρήκα άλλον τρόπο να πνίγω τον καημό μου. Άλλωστε, για μένα, το τραγούδι είναι μα ιερή τελετή!
Κοιτώντας πίσω, την παλιά σελίδα, μαζί με τις αφιερώσεις που είχα κάνει για οτιδήποτε έγραφα, θα ήταν άδικο για τα κομμάτια αυτά, να μην τις περιλάβω.. Οι νέες κυλοφορίες λοιπόν, που ίσως και να παλιώσαν..

---

Κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι (2003), μου κατέβηκε μια ιδέα, έτσι ξαφνικά. Αμέσως καλώδια, μπουζούκια, κιθάρες, "μάνα άσε με", τα γνωστά. Πάλι καλά που το έγραψα να το θυμάμαι! Ήρθα λοιπόν στα Γιάννενα και ενώ έκανα μια εκκαθάριση το σκληρό μου, βρήκα το τραγούδι. Άρχισα να το μελετάω λοιπόν. Είναι μια ρούμπα (επιτέλους) και δεν έχω στίχους. Αυτή φορά λέω να τους γράψει άλλος. Λοιπόν, το παραδίδω εντελώς πρόχειρο, με drums, ,μπάσο και ένα help όργανο που λέω εγώ. Δεν έχει όνομα! Απευθείας από το n-track. Όποιος έχει n-track studio, μπορεί να το ακούσει. Πατήστε εκεί->             Εδώ

Εδώ θα πω μια μεγάλη κουβέντα. Ρε γιατρέ μου έλειψες πολύ. Οι στίχοι που γράφω είναι για σένα και για μένα. Τίποτα άλλο. Απλά διάβασε τους και ελπίζω να υπάρχουν στιγμές που νιώθεις όπως εγώ. Ελπίζω να με νιώσεις, να μη σε έχει αλλάξει η ξενιτιά. Έτσι σου  λέω Μη Λυπάσαι Φίλε Μου ...

Να 'μαστε πάλι το λοιπόν. Έχω πει πολλές φορές ότι όσο δε γράφω, δεν υπάρχω. Το τραγούδι αφορά πλέον την παρέα μου που τόσο μου έχει λείψει. Ένας εδώ, άλλος εκεί αλλά πιστεύω πως η πραγματική φιλία κρατάει στα χρόνια και στις αποστάσεις. Αυτό είναι όλο. Ελπίζω να αρέσει σε αυτούς που αναφέρομαι. Μουσική θα έρθει με τον καιρό και επιβάλλεται να είναι καλή. Είναι πλέον τιμή μου να γράφω για αυτήν την παρέα. Μια Μικρή Φωλιά φτιάξαμε λοιπόν...

Γιάννενα. Το τετράδιο μου γράφει 15/01/01..Δεν θα πω πολλά, παρά μόνο θα αντιγράψω την αφιέρωση που έχει από κάτω: "Το τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο στους φίλους μου. Αυτή η παρέα που πολλά είδε και πέρασε κι ακόμα πιο πολλά της επιφυλάσσει το μέλλον. Έμαθε να σβήνει κάθε απογοήτευση ενωμένη, σε ένα τραγούδι. Ο πόνος μας μοιράζεται και ταξιδεύει με τις νότες. Έτσι μάθαμε να προχωράμε μπροστά: Με ένα τραγούδι και νέους ήλιους..." Τραγούδι Για Τους Φίλους .

Ω ναι! Είμαι στα Γιάννενα κάπου στον Νοέμβριο.. Έξω βρέχει και προσπαθώ να αλλάξω ζωή.. Καλό κι αυτό! Καθισμένος λοιπόν με το μπουζούκι μου γράφω ένα ροκάκι!  Είμαι ας πούμε στη φάση που λέω καιρός να πάμε παρακάτω.. Πρέπει να σας πω ότι το τραγούδι δεν είναι γραμμένο για κάποιο πρόσωπο. Απλά άφησα τον εαυτό μου να βγάλει αυτό που είχε μέσα του.. Όχι και πάλι δεν έχω ήχο.. Δεν ξέρω εγώ πως να "συντάξω" μια τέτοια μπαλάντα.. Ίσως αργότερα. Μέχρι τότε μόνο live!! Το τραγούδι λοιπόν μιλάει για τον καιρό που μάλλον δεν γιατρεύει. Τι Κι Αν Περνάει λοιπόν...

Είναι κάποιες στιγμές που αρχίζεις να απορείς αν ο κόσμος ας πούμε "πάει καλά"? Είναι εκείνες οι στιγμές που αναπολείς και θυμάσαι.. Είναι εκείνες οι στιγμές που σε πνίγει το παράπονο.. Είναι εκείνες οι στιγμές που νοσταλγείς.. Πολλοί είπαν ότι είναι από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω γράψει. Ίσως στον καθένα μας έχει να πει κάτι. Ίσως στον καθένα μας έχει να μας θυμίσει πολλά.. Είναι αυτό που θέλουμε να πούμε σε όσους δεν άξιζαν την αγάπη μας.. "Γιατί η αγάπη δεν είναι Φυλακή "(Το ΜΡ3 είναι πολύ πρόχειρο. Και πάλι συγχωρείστε με..)

Πέρασε το καλοκαίρι του 2000' και συνειδητοποίησα ότι είχα γράψει ένα τραγούδι για ένα σχετικά καινούριο πρόσωπο στη ζωή μου.. Ήταν κι αυτό μια άλλη αρχή θα έλεγα.. Σε πολλούς άρεσε. Για μένα αποτελεί ένα σημείο που έχω να θυμάμαι πολλά και όχι μόνο.. Ιούλιος 2000 λοιπόν κι ένα βράδυ καθισμένος σπίτι μου, με μια κιθάρα γράφω ένα τραγούδι, που από την μια ήταν τελείως διαφορετικό από το στυλ μου κι από την άλλη αποφασίζω να το κρατήσω. .Θα με συγχωρέσετε αλλά δεν έχω ήχο από αυτό το κομμάτι. Δεν μου έκανε ποτέ αίσθηση να το γράψω ολοκληρωμένα.. Σας δίνω όμως τους στίχους.. Τίτλος;Ένα Μυστικό

• Back
• About